Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej jest obchodzony 2 maja na mocy nowelizacji ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, uchwalonej przez Sejm 20 lutego 2004 r.  

Polska flaga jest złożona z dwóch poziomych pasów: białego i czerwonego. Jej kolorystyka oparta jest o barwy godła polskiego – białego orła w czerwonym polu. W czasie m.in. drugiej wojny światowej kolory biało-czerwone były symbolem niezłomności narodu i woli zwycięstwa, budziły nadzieję na wolność. Polskie barwy narodowe po raz pierwszy zostały uregulowane w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 r., ale historia flagi sięga aż dynastii Piastów.

Zgodnie z Konstytucją barwy narodowe podlegają ochronie prawnej. Fladze państwowej należny jest szacunek – powinna być zawsze zadbana, a najbardziej godnym sposobem jej eksponowania jest umieszczenie na drzewcu lub maszcie. Na terenie kraju polska flaga ma pierwszeństwo przed każdą inną.

Wraz z Dniem Flagi 2 maja w Polsce jest obchodzony Dzień Polonii i Polaków poza granicami kraju, ustanowiony przez Sejm 20 marca 2002 r. – Uznając wielowiekowy dorobek i wkład Polonii i Polaków za granicą w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Krajowi w najtrudniejszych momentach, w celu potwierdzenia więzi z Macierzą i jedności wszystkich Polaków, tak mieszkających w Kraju, jak i żyjących poza nim (…) – czytamy w ustawie ustanawiającej 2 maja dniem polskiej diaspory. Parlamentarny etap prac nad tą ustawą rozpoczął się w lutym 2002 r. z inicjatywy Senatu. Projekt był rozpatrywany przez ówczesne Komisje: Łączności z Polakami za Granicą oraz Spraw Zagranicznych.  Sejm uchwalił ją jednogłośnie 20 marca 2002 r.